14 december 2013 bericht in archief : "op weg en meer"

op weg en meer

Het loopt tegen Kerstmis en we gaan dus weer op pad naar Schotland. Dit jaar zullen we geen twee maar drie weken in Schotland zijn, en we vertrokken daarvoor wat eerder dan normaal.

Op woensdag wil ik de laatste boodschappen doen en naar de fysio, en ontdek ik ineens dat de rechter zijruit niet normaal naar beneden gaat en ook niet meer omhoog. Autotaalglas dus gebeld want er zat duidelijk iets fout bij de vervangen ruit na de inbraak. Die kwamen zowaar direct, zorgden dat de ruit omhoog kon en zeiden vervolgens 'zo nu kan de ruit even niet meer naar beneden'. Nou nee, dat leek me niet zo twee dagen voor vertrek en na enige discussie is er wat rondgebeld en kwam toch een tweede wagen met het onderdeeltje, een simpele klem. Ik vermoed dat de goede man gewoon de oude klemmen heeft gebruikt bij de vervanging. So far so good. Helaas miste ik de afspraak bij de fysio daardoor maar gelukkig kon ik de donderdag in de ochtend nog even komen.

Tegen een uur of twee op donderdag 12 december was de auto ingepakt en konden we op weg naar de boot. Toen S. de deur uit wilde stappen om snel nog iets te posten, bleek de autodeur niet meer open te gaan van binnen uit. Jippie! Die man van Autotaalglas had dus iets niet goed gedaan. Balen dit, want dat zouden we dus moeten oplossen weer. Maar goed, eerst maar eens naar de boot.

Toen ik voor de balie stond en de hond wilde inchecken, zei de dame achter de balie dat ze geen hondjes meer verwachtten. Ik toverde het boekingsformulier tevoorschijn.

Ja zeg! Vertrek op vrijdag, zoals ik altijd al had gedacht en zoals het ook in mijn agenda stond.
Ik wist niet beter dan dat we op vrijdag zouden vertrekken en op zaterdag aan zouden komen, zoals we ieder jaar doen. Om een of andere reden komt er een mix up van data en dat is gebleven totdat ik aan de balie stond. Hadden we het nou nog maar eens rustig nagekeken! Maar we konden gelukkig omboeken en nog mee. Daarna snel Volvo Newcastle bellen. Voor 70 pond zouden ze die deur wel willen fixen. Waaaat? Boos natuurlijk getwitterd naar Autotaalglas maar de volgende dag kreeg ik bericht dat ze de rekening zouden betalen.

Net op tijd waren we uiteindelijk op de boot en we konden gelukkig aanschuiven achter de vrachtauto's en hoefden dus niet naar boven te rijden. Dat scheelde weer, deze keer een beetje normale kerel bij het laden want er kan nooit wat daar.

Snel de auto leeghalen zodat waf de hele achterbak weer alleen zou hebben.

klik voor groot

Dat ging allemaal prima en we vertrokken naar de hut. Eerst nog even bij het winkeltje kijken. Daar gevraagd naar een Pandora bedel van een Buddha. Ik kon immers wel wat Zen gebruiken. Die hadden ze en ik geloof dat de kerstman nog iets kocht :-)

Daarna zijn we voor het eerst sinds eeuwen gaan eten. We hadden alleen in de middag snel een stukje quiche gegeten en daarna niks meer en door het gedoe van de auto hadden we geen tijd meer gehad om iets te halen voor in de hut. We vinden het altijd veel te duur en die ene keer dat we gegeten hebben op de boot was het niet te vreten. Maar deze keer besloten we om het Steak House te proberen. Peperduur, een stukje biefstuk kostte maar liefst.... *tromgeroffel* 32 euro!! Maar eerlijk is eerlijk hoewel het werkelijk super duur was, hadden we een gezellige avond en was het vlees overheerlijk. Geen weggegooid geld in die zin dus.

Na het eten naar de hut terug en al snel ging het licht uit en waren we in diepe slaap om om 7 uur weer op te staan voor woef. Die was helemaal blij en gelukkig deed ze onder een trailer snel een plasje. Na het uitlaten ben ik weer lekker mijn bedje in gekropen tot 9.20 Ideaal.

Gelukkig ging het uitrijden redelijk snel en waren we al snel weer op pad met woef zodat ze lekker even kon rennen en alles kon doen. Vervolgens hebben we een sim card gekocht bij de foon winkel zodat ik met de telefoon kan internetten en daarna hebben we een toast gegeten bij Costa.

Tot slot een leuke jas en trui gekocht bij de Boundary Mill en daarna zijn we op pad gegaan naar Schotland. Hoewel we van plan waren om eerst naar Autoglass te gaan voor de ruit, besloten we toch te gaan rijden zodat het niet al te laat was.

Tussendoor hoefden we maar eenmaal te stoppen, voor een plasje voor woef en een hapje. Wonder boven wonder ging het deze keer goed qua zitten (op de Togu, dat dan weer wel). Maar dat was een enorme meevaller want na de pauze konden we in een ruk doorrijden naar onze bestemming.

Aangekomen gauw de auto leeggehaald en alles opgeruimd en alvast een beetje sfeer gemaakt. We zitten in een ander huis, waar we afgelopen juni ook hebben gezeten. Op zich een mooi huis maar voor de winter niet onze eerste keus. Daarna rond 22.15 naar Tesco en om 23.30 lagen we op een oor.

klik voor groot

Ben benieuwd wat ons nog meer te wachten staat na de rare aanloop met de deur en de ruit. We moeten dus komende dagen nog even regelen dat de deur weer open kan want dit is erg onhandig.