zaterdag, 31 december 2005
eendjes
eendjes zijn meestal wel redelijk tam en willen wel dichtbij komen. maar als ik dan soms in de krant dingen lees .... dat kinderen brood met vuurwerk naar eendjes gooien en wat er dan gebeurt.... afgrijselijk, hoe verzin je het. zucht. het futenpaartje met baby heb ik nog steeds niet teruggevonden jammer genoeg. en met het ijs van een paar dagen geleden was het makkelijk eendjes zoeken, omdat ze allemaal bij elkaar in een wak zitten. ik hoop nog steeds dat het koppel ergens bij het nest in het riet zit.
gepost door mariette op
11:17 AM
vrijdag, 30 december 2005
koud
gepost door mariette op
03:46 PM
woensdag, 28 december 2005
kerstdis
wat? hoezo kerstmis? ikke opgegeten worden? neuh..... ikke kom wel lekker binnen smikkelen bij je. veeeeel gezonder :-)
gepost door mariette op
09:29 PM
zondag, 25 december 2005
kerstbaby
vandaag voor het eerst sinds eeuwen op de fiets naar het natuurgebied hier in de buurt. zonder beer, en dat scheelt, want dan kan ik tenminste lekker om me heen kijken. het eerste dat ik zie als ik in het gebied fiets is een slobeend. die zie je gemakkelijk over het hoofd, vanwege het groene hoofd. pas als je heel goed kijkt, zie je een hele lange snavel en een heel andere tekening dan van de wilde eend. mijn dag zou al goed geweest zijn als het hierbij gebleven was. een slobeend is immers een niet alledaagse 'vangst'.

omdat de slobeend achter het riet verdwijnt, loop ik een stukje met hem mee, om te kijken of er nog een andere plaats is, waar ik de eend beter in beeld kan brengen. ik heb maar een kleine camera bij me, want de grote spiegelreflex is nog in reparatie.stiekum heb ik toch de pest in, zeker met deze bijzondere oogst.
terwijl ik sta te wachten op een plaats zonder riet voor mijn neus, kijk ik tevreden naar een paartje fuutjes dat voor me aan het zwemmen is. ik kijk toch wat verwilderd, want ik meen een klein kopje op de rug van een van de futen te zien. kan natuurlijk niet, en ik kijk weer waar de slobeend blijft. maar mijn oren bedriegen me toch zeker niet? ik hoor ook iets piepen! ik kijk nog eens en zie een heel klein koppie tussen de veren uitsteken. een babyfuut! die moet dus nog heel erg jong zijn, want ze worden maar kort op de rug van de moeder meegedragen. wat een unieke vangst vandaag. een kerstfuutje!

serie prachtige babyfuut
gepost door mariette op
04:28 PM