zaterdag, 03 november 2007
afscheid nemen
Alweer heel wat jaren geleden is een goede vriendin naar Singapore vertrokken. Voor die tijd liep ik bijna iedere dag met haar om de honden uit te laten. Ik had Emmy en Beer, zij liep met Quincy, een boxer mannetje. Gek genoeg hebben Beer en Quincy nooit ruzie samen gehad, terwijl Beer helemaal niet zo'n snoepie was met andere mannetjes. Bij vertrek naar Singapore is Quincy meegegaan en moest daarna een maand in quarantaine blijven. Hij deed het eigenlijk heel goed in Singapore en kreeg in 2002 gezelschap van een 'stray dog' die mijn vriendin van de straat had gered. De laatste maanden ging het niet goed met Quincy en ondanks allerlei behandelingen is dan nu toch de moeilijke beslissing gevallen. Sinds vanochtend is hij er niet meer.
Dat brengt ook weer herinneringen terug aan mijn eigen honden: hoe moeilijk het was om een besluit te nemen, als het echt niet langer meer ging. Dat is toch het nare van dieren in huis. Hoewel ik zelf heb ervaren dat ik er sneller vrede mee had wanneer de hond wat ouder en ziek was, blijft het gemis enorm wanneer een dier sterft. Gelukkig blijven de herinneringen. Ik heb aan Quincy ook veel herinneringen omdat ik in de eerste plaats mijn vriendin heb ontmoet door Quincy die toen nog een kleine doerak was, en natuurlijk omdat ik zo lang de hond bijna iedere dag zag.
M. ik leef met je mee. Het is ontzettend rot voor jullie. Denk maar terug aan de mooie jaren die je hebt gehad met Quincy. Het is goed zo.
Een héél oud plaatje dan als herinnering: v.l.n.r. Beer, Emmy, Quincy en nog net een stukje Airedale pup
gepost door mariette op
11:17 AM
dinsdag, 30 oktober 2007
mooie man
Mijn mooie wilde fazant komt nog steeds iedere dag lekker eten. Soms mis ik hem natuurlijk, maar dan kan hij smikkelen uit de voederaar die buiten staat. Als ik er wel ben, komt hij lekker binnen smikkelen, want dát voer is nog steeds het lekkerste.
Beetje anders dan normaal, maar het ís hem toch
gepost door mariette op
06:05 PM
zondag, 28 oktober 2007
etalages brugge
De etalages in Brugge zijn ook leuk om naar te kijken. Ik ben dus totaal geen 'winkeltype' maar als ik nou eenmaal in zo'n stadscentrum ben, is het wel leuk om te kijken. Er waren al veel Kerst etalages, maar ook zag ik een pasta etalage tijdens het voorbij lopen.
gepost door mariette op
08:56 AM