zaterdag, 06 oktober 2007
boe!
Toen ik gisteren foto's stond te maken, keek deze koe me recht aan. Kon ik maar gedachten lezen, want het was erg grappig eigenlijk. Omdat de koe mooi zwart wit was, heb ik er een zwart/witte crop van gemaakt. Weer eens iets anders.
Vandaag even geen foto's. want ik moet naar acupunctuur cursus. Wéér als het eindelijk weer mooi weer is, niet te geloven dus. Zou het een teken zijn?
gepost door mariette op
08:25 AM
vrijdag, 05 oktober 2007
kievit
Een van de andere vogels van vandaag... een kievit man
gepost door mariette op
06:45 PM
zwarte ooievaar -3 -
Terwijl mijn eigen mooie man binnen zit te smikkelen en weer langzaam een wit kraagje krijgt op zijn veren kleed, zit ik de foto's te bekijken van de zwarte ooievaar van vandaag. Vanmorgen al vroeg vertrokken vanwege het zonnetje. Zowaar snel en redelijk dichtbij gevonden. Daarna gevolgd naar een andere locatie en ook wat foto's gemaakt. Ondertussen nog andere vogels gezien en een kievit gefotografeerd. Op een gegeven moment zag ik een andere vogelaar die zielig met zijn apparatuur liep te sjouwen. Toevallig was net de vogel zijn richting op gevlogen vanaf een heel andere kant. Ik was op de fiets, en zag de vogel sneller dan hij, maar ik heb even gewacht, om vervolgens samen de vogel te gaan fotograferen. Het is tamelijk asociaal om dan lekker toch door te fietsen, en de vogel te verjagen zonder dat hij hem had gezien. Dit was de 7e keer dat hij was uitgerukt om ergens in Nederland de vogel te bekijken.
Deze keer zat de vogel dichtbij en liet zich redelijk benaderen. Als 2 malloten hebben we enorm veel foto's gemaakt, en schoven we steeds een stukje op wanneer de vogel ook verschoof. Dat is dus echt een achterlijk gezicht, als 2 mensen zo foto's aan het maken zijn! Maar deze keer geen batterij camera's en meer vogelaars, dat was wel plezierig zo.
Maar eindelijk heb ik dan een acceptabele foto die ook in groot formaat mooi is.
gepost door mariette op
06:38 PM
donderdag, 04 oktober 2007
zwarte ooievaar
Het wordt natuurlijk heel vervelend, iedere dag die berichtjes over de zwarte ooievaar. Maar ja, als een vogel zo zelden voorkomt hier in Nederland, dan is dat wel iets waar ik voor 'uitruk', zeker als het nog heel dichtbij is ook. Mensen komen nog steeds van heinde en verre om te kijken. Vandaag maar 1 ooievaar gezien, samen met de zwarte. Ze zijn nog steeds bezig met de sloten, en omdat ik vandaag zowaar de verrekijker bij me had, kon ik eens goed kijken hoe de reigers nou precies een kikkertje oppeuzelen. Ze pikken een kikker op die uit het water is gevist door de trekker, halen het beest een paar keer door het water om het zand weg te krijgen, en smikkelen het dier vervolgens lekker op. De zwarte krijgt ook genoeg voedsel, voldoende voor de lange reis die hij straks gaat maken.
Morgen zal ik ook eens mijn statief meesjouwen, en niet meer op ISO1000 schieten, want dan wordt het wel een enorme ruisbak, de combinatie van mijn lens en de camera.
gepost door mariette op
03:31 PM
woensdag, 03 oktober 2007
zwarte ooievaar - 2 -
Gisteren ben ik weer naar het natuurgebied geweest, en de zwarte ooievaar zat er nog steeds. Omdat er aan de sloten gewerkt werd, was er blijkbaar voedsel in overvloed, want er zaten ook talloze reigers aan de kant. Helaas zat het dier weer op een enorme afstand, dus een fatsoenlijke foto zit er nog niet in. Toen ik rond 4 uur nog een keer ging kijken, zag ik de zwarte nergens meer. Omdat het nu erg hard regent, stel ik mijn fietstochtje maar even uit.
gepost door mariette op
11:31 AM
maandag, 01 oktober 2007
zwarte ooievaar
Vanochtend fiets ik met een studiegenoot door het natuurgebied hier in de buurt, als ik opeens een ooievaar zie staan, vlak bij de waterrand, op nog geen meter bij ons vandaan. Het dier is zo ingespannen aan het turen naar lekkere hapjes, dat het hem niets interesseert als we langfietsen. Even later zie ik opeens een grote zwarte vogel met een witte borst aan de andere kant van het water. Een zwarte ooievaar! Dat is een hele zeldzame vogel en echt uniek om van zo dichtbij opeens te mogen aanschouwen. We stoppen, en ik geniet van de vogel. Natuurlijk heb ik geen camera bij me, maar het is erg mooi om te zien. Een stukje verder wijs ik naar een witte vogel. Een grote zilverreiger staat in het veld te speuren naar lekkers. Ik voel me blij, want het is altijd weer leuk om bijzondere waarnemingen te doen.
Als we thuis komen, wil ik de zwarte ooievaar invoeren in een landelijk waarnemingssysteem. Omdat het een bijzondere waarneming is, wordt gevraagd of ik 'zeker ben'. Op dat moment aarzel ik geen moment meer, pak mijn rugzak met camera en spring weer op de fiets. Echt ver was de plek niet waar we ze gezien hebben. Inmiddels regent het en is het echt koud en somber.
Buiten adem kom ik aan op de locatie waar we de drie vogels gespot hebben. De gewone ooievaar herken ik al van verre en ook de zwarte staat er vlak bij. Helaas op tientallen meters afstand deze keer, maar toch! Ik heb wel 'bewijs' van de waarneming. Inmiddels ben ik zeiknat geregend en als ik mijn camera in de rugzak heb teruggedaan zie ik beide vogels ineens niet meer. Ik heb geen idee waar ze zijn gebleven. Maar mijn plaatje heb ik!
gepost door mariette op
01:10 PM