zaterdag, 22 juli 2006
gek
niet te geloven.... vorige week de hele week tussen gekken gezeten. eindelijk is het vrijdag geworden en ga ik lekker op een terras in de zon samen met iemand een hapje eten.... al snel vang ik woorden op als therapeut, 'binnen' en 'buiten', veiligheid en kwetsbaarheid. het zal toch niet waar zijn..... ik kijk eens goed en naast ons zit een man en vrouw te eten. de vrouw praat nogal hard en nadrukkelijk. zo sterk, dat het gesprek aan mijn eigen tafeltje eigenlijk stil valt. ik zie dat twee tafels verder ook naar het stel aan de tafel gekeken wordt omdat de vrouw zo hard en nadrukkelijk praat.
al snel kunnen we het gesprek haast woordelijk verstaan. hoewel.. gesprek, het is meer een monoloog van de vrouw. ik word er een beetje melig van. het blijkt al snel dat de vrouw recent uit een instelling is ontslagen, maar nog wel in therapie zit. of de man aan het tafeltje een medepatient is, of een medewerker van de instelling is niet helemaal duidelijk, ik denk een mede patient. ik begin bijna te schateren wanneer de vrouw de man vertelt dat hij natuurlijk mag bellen als hij even wil praten, en dat het zo fijn is dat ze elkaar begrijpen omdat ze in hetzelfde schuitje zitten. die man kan er helemaal geen speld tussen krijgen, dus die zal niet snel bellen, vermoed ik. op een gegeven moment ben ik zo melig dat ik naar het water wijs en roep 'kijk! drie roze olifanten'. mijn tafelgenoot is blijkbaar doezelig van de zon en kijkt geinteresseerd mee. 'waar dan?' vraagt hij nog. alsnog valt het kwartje en begint te lachen. aan de tafel naast ons is het even stil. inwendig spreek ik mezelf vermanend toe.
maar bizar is het wel. zeker als de vrouw begint over de therapeut die totaal niet blij leek te zijn voor haar, nu het wat beter ging. 'als hij van me houdt, nou ja, het beste met me voor heeft, zou hij toch heel blij moeten zijn'. ik geloof niet dat mevrouw al helemaal beter is.
vanavond nog maar eens proberen een rustig etentje te hebben zonder interessante gesprekken naast me.
gepost door mariette op
11:05 AM
dinsdag, 18 juli 2006
warrum
even lekker zaniken. wat warm zeg! het is hier nu NOG warm. terugkijkend, zie ik dat het 4 jaar geleden precies rond deze tijd ook zo heet was. het ging toen eind juli keihard regenen, hadden we weer wat om over te zeiken. 4 jaar geleden raakten mensen onwel op de snelweg in de file door een gekantelde vrachtwagen, dit jaar stierven 2 mensen tijdens de 4 daagse van nijmegen. tsja, wat moet ik daar nu op zeggen. ik hoor net dat de wandelvierdaagse is afgelast. paternalistisch? ik weet het niet. blijkbaar is het nodig. misschien kunnen ze het werk dan ook aflasten. veel te heet waar en met een ventilator die de lenzen uit je ogen doet waaien is het ook niks. en dan steeds heen en weer lopen van gebouwtje naar gebouwtje.... grom.
anyway, net zoals 4 jaar geleden weer het stukje over de hittegolf en bevangen raken door de hitte hier
gepost door mariette op
10:57 PM
zondag, 16 juli 2006
ietsje te groot
wat raar. ik ben nu bijna 1 dag thuis, en ik heb weinig gedaan. het is warm, hoewel het redelijk lekker in huis is. ik wil naar buiten, maar iets houdt me tegen. bruin ben ik al, het is toch te warm en ik heb veel te veel te doen. dan kijk ik in de koelkast. lekker fruit, geitenkaas en eieren. de geitenkaas is al op, het fruit ook. net een ei gebakken met ham en kaas. ik dacht dat warm weer betekende dat je minder trek hebt? ik verveel me blijkbaar. de koffer is al opgeruimd naar zolder, maar er liggen nog enkele spullen die ik moet wegruimen. de opgave voor de apparatuurverzekering die me nu netjes een tweede herinnering stuurt ligt op mijn bureau om af te handelen. waarom gebeurt er nou niks?
stiekum denk ik terug aan de afgelopen week. veel warmer, maar wat was het heerlijk. beetje in het water wandelen, beetje lezen. normaal legde ik dan een boek op een drijvende krokodil, en liep daarmee door het water. jammer genoeg bleek er een klein lekje in zijn opblaaspoot te zitten, en kon ik er niets meer mee. een nieuwe bleek niet een erg goede keuze. nadat ik 20 minuten had geblazen (joepie, queen astma kan blazen) bleek het een enorm geval te zijn. nalezen op de doos leerde me dat het een draak was van 1.98 lang en dan nog een opstaande kop en staart. zucht. niets iets om een boek op te leggen dus met zijn hoge rug. volgende keer naar een andere kijken. volgende keer? joepie, wanneer dan?
nou ja, eerst maar eens proberen iets te verzetten hier, voordat ik morgen al begin met een achterstand. ondertussen zwijmel ik voort en denk aan de heerlijke tijd in het zonnetje.... hier mag het nu wel gewoon gaan regenen. which reminds me... sproeien zal ik dus ook nog moeten doen straks.
gepost door mariette op
05:27 PM
thuis
ben weer lekker thuis en ach..... wat is warrum... ben inmiddels wel wat gewend :-)
ben wel tevreden... hoewel ik het niet van plan was heb ik 20 pagina's geschreven aan de scriptie....heb ik 28 kilometer op een loopband gelopen (nog nooit gedaan) en uren in het zwembad gedobberd en gezwommen. dat is dus helemaal niet slecht. en hoewel ik er totaal geen moeite voor heb gedaan schijn ik ook nog erg bruin geworden te zijn.
gepost door mariette op
01:05 AM