Ik wil nét naar boven lopen, als ik een angstig gepiep hoor. Ik kijk naar buiten en zie nog net het kopje van een sperwer boven de border uitsteken. Hij lijkt een merel te pakken te hebben. Gelukkig geen staartmeesje, die net nog aan de pindacake hing te smikkelen. Hoewel... gelukkig? Het is een merelvrouwtje en er is juist al enige tijd een merelpaartje aan het nestelen in de heg. Ik hoop niet dat het de helft van dit paartje is, want dat zou wel erg jammer zijn. Op 18 december zat al een prachtige sperwer man een vinkenmannetje te verorberen..... dus ze krijgen er lol in hier in de tuin!
Omdat het leed toch al is geschied, ga ik boven uit het raam kijken wat hij precies allemaal aan het doen is.
Aanvankelijk probeert hij nog weg te vliegen met zijn hapje, maar de merel is toch te zwaar. Smikkelend rukt hij het beest uit elkaar en geniet zichtbaar. Ondertussen komen er alweer meesjes in de tuin, die blijkbaar geen erg hebben in de moordenaar op de grond.
Opeens duikt de sperwer in elkaar en kijkt naar boven. Een kaper op de kust? Het blijkt een ekster te zijn die blijkbaar toch een gevaar vormt voor de sperwer met zijn prooi. Duiven die vrolijk af en aan vliegen deren hem niet en andersom ook niet.
Op een gegeven moment zie ik mijn mooie man achter de schutting aan komen scharrelen. Ik volg het tafereel en ben benieuwd wat er gaat gebeuren. De fazantenman vliegt op en zit enige tijd op de schutting, terwijl de sperwer hem strak aankijkt. Op het moment dat de fazant de tuin in fladdert, vliegt de sperwer weg met zijn uiteengerukte prooi.